Dlaczego azot to nie wszystko? Jaką rolę w rozwoju ozimin na wiosnę mają inne makroskładniki? Rozmawiamy z Radkiem Pogłodzińskim z K+S i doktorem hab. Witoldem Szczepaniakiem o potasie, fosforze, magnezie i siarce.
Siarka (S) jest jednym z najważniejszych makroelementów w żywieniu roślin. W ostatnich latach coraz częściej zaobserwować możemy objawy niedoboru siarki nie tylko na rzepaku, ale również na innych roślinach uprawnych. Niestety źródła dostarczania siarki do gleb bardzo się skurczyły. Wpływ na ten stan ma przede wszystkim spadek pogłowia zwierząt, a tym samym spadek produkcji nawozów naturalnych.
Po zimowym spoczynku wracamy z cyklem „Gospodarz w polu”. Pokazujemy, jak właściwie dokonać lustracji pól rzepaku ozimego i pszenicy. Nie jesteś pewien, czy Twoje zboża lub rzepaki przezimowały? Koniecznie obejrzyj ten odcinek.
Zboża ozime bez odpowiedniego nawożenia nie wydadzą wysokich, a przede wszystkim stabilnych plonów. Już jesienią wymagają aplikacji fosforu, potasu, a przy niskiej zasobności gleby również azotu, magnezu i siarki. Odpowiednia agrotechnika prowadzi do uzyskania plonów rzędu 7-9 t/ha o wysokich parametrach jakościowych. Aby jednak osiągnąć taki przedział plonów z zachowaniem powtarzalności, należy zadbać o odpowiednio wysoki poziom zasobności gleb w przyswajalne składniki pokarmowe.
Nawożenie mikroelementami w nowoczesnej agrotechnice to niezbędny element prowadzący do wysokich i stabilnych plonów. Poszczególne składniki takie jak cynk, bor, mangan czy miedź pobierane w małych ilościach mają ogromne znaczenie dla sprawnego wykorzystania azotu, fosforu i potasu.
Ziemia, rola, ojcowizna, a w końcu macierz. To tylko niektóre z określeń ziemi pochodzące z minionych stuleci. Nacechowane emocjonalnie świadczą o więzi, jakie łączą ludzi z tą cienką warstwą zwietrzałej skały pomiędzy „niebem a piekłem”. Zanim człowiek zaczął uprawiać ziemię, prowadził gospodarkę koczowniczo-zbieracko-łowiecką. Dopiero ok. 10 tys. lat p.n.e. nastąpiła tzw. „rewolucja neolityczna”, zwana też epoką kamienia gładzonego. Rozwój narzędzi umożliwiających uprawę ziemi był głównym motorem osiedlania się człowieka, uprawy roli i hodowli zwierząt.
Na bieżąco prezentujemy Wam, jak wyglądają plantacje pokazowe, na których w czerwcu odbędą się Warsztaty Polowe. Przy okazji oceny ogólnego stanu plantacji mamy szansę skupić się na newralgicznych fazach rozwojowych i podkreślić zagrożenia, na które musimy uważać. W tym tygodniu Crop Managerowie z województwa zachodniopomorskiego ocenili dla Was stan pszenicy i rzepaku ozimego.
Jednoznaczna ocena tego, czy plantacje zbóż lub rzepaku nie przezimowały, nie była w tym roku łatwa. Układ pogodowy, tj. zimny styczeń oraz szczególnie mokry i całkiem ciepły luty, spowodowały, że na wielu plantacjach odżyła nadzieja, że przesiewy nie będą potrzebne. Crop Managerowie firmy PUH Chemirol przeprowadzili ostateczną weryfikację kondycji ozimin, która powinna ułatwić Wam podjęcie decyzji związanej z ewentualnymi przesiewami.
W większości gospodarstw, w których uprawiany jest rzepak, pierwsza aplikacja nawozu azotowego otwiera sezon prac wiosennych, kończąc tym samym okres zimowych obowiązków w gospodarstwie. Azot jest najważniejszym i głównym czynnikiem plonotwórczym, który stanowi około 25% kosztów zmiennych w uprawie rzepaku. Dlatego wiedza na temat roli, dawek i terminów stosowania jest kluczowym elementem w założeniach dotyczących plonowania, ale również bilansu ekonomicznego.
Powszechnie wiadomo, że plon uprawianych roślin jest wypadkową wielu czynników. Sezon 2015 potwierdził, że najważniejszym elementem w okresie wegetacji jest woda, drugim natomiast – zasobność w składniki pokarmowe i ich dostępność. O ile przebiegu pogody nie można regulować, tak świadome i zbilansowane nawożenie gwarantuje uzyskanie stabilnych i wysokich plonów z zachowaniem pożądanych parametrów jakościowych.
